تبیین مضامین گونة مقاومت در چارچوب علل اربعة ارسطویی با محوریت شاهنامه

گونة مقاومت، یکی از گونه‌هایی است که به شکل تئوری در عصر جدید مورد بحث و بررسی قرارگرفته‌است، اما این به معنای به‌وجود‌آمدن آثاری از‌این‌دست در عصر جدید و نبودِ نمونه‌های کلاسیک آن نیست. در ادبیات کلاسیک ما، به خاطر شرایط اقلیمی ایرانشهر نمونه‌های بسیاری از این گونه با مضامین گوناگون، به شکل ملی _ میهنی و نمونه‌های دیگر از این گونه، وجود ماهوی داشته‌است. بهترین مدعای ما در این زمینه شاهنامه است که تار و پود آن در لایه‌های زیرین و رویین آگنده‌است از مضمون‌های دعوت به پایداری است و جالب اینکه این مضامین تاریخ مصرف ندارند و به شکل موازی در تمامی اعصار قابل دریافت و استفاده و بارگذاری‌اند. ما نیز در این وجیزه با کمک علل اربعة ارسطویی و تحلیل لایه‌های شعر، این گونه را در بوتة تحلیل و بررسی قرار داده‌ایم و سعی در تبیین و اثبات مضامین مقاومتی شاهنامه که آن‌هم در لایه‌های متنوع و با کارکردهای متفاوت پیچیده شده‌است، داریم تا نهایتاً به این نتیجه برسیم که مقاومت ایران و ایرانی مسئله‌ای به قدمت این مرز و بوم است.